Angry Birds

Angry Birds – gra komputerowa stworzona w grudniu 2009^[5] roku przez Rovio Mobile^[6], w której gracze używają procy, z której wystrzeliwuje się ptaki w kierunku świń umiejscowionych na różnych strukturach. Warunkiem zaliczenia planszy jest zniszczenie wszystkich świń. Gra została wydana w grudniu 2009 na platformę iOS (Apple). Od tego czasu w App Store sprzedanych zostało ponad 12 milionów kopii gry. Fakt ten wpłynął na decyzję producenta, by stworzyć wersje na inne smartfony w wersji dotykowej, takie jak te używające systemu Android (i inne^[7]). Rovio Mobile zasiliło Angry Birds wieloma darmowymi aktualizacjami z dodatkami do zawartości gry. Stworzono również samodzielne (związane ze świętami, np. Halloween) wersje gry.

Gra Angry Birds zyskała uznanie dzięki udanemu połączeniu wciągającej rozgrywki, zabawnego stylu i niskiej ceny^[8]. Popularność gry wpłynęła na decyzję o przeniesieniu jej na inne platformy – komputery i konsole wideo oraz dalekosiężne plany wykorzystania postaci z gry w kontekście filmów i seriali telewizyjnych. W Angry Birds miesięcznie gra ponad 40 mln użytkowników^[9].

Fakt, iż gra została ściągnięta już ponad 2 miliardy razy^[10] (dane dotyczące wszystkich platform) sprawił, że gra nazwana została "jedną z najbardziej mainstreamowych gier, jakie wyszły do tej pory" oraz "jednym z hitów roku 2010".

Seria gier Angry Birds[edytuj | edytuj kod]

• Angry Birds
• Angry Birds Seasons
• Angry Birds Rio
• Angry Birds Space
• Angry Birds Star Wars
• Angry Birds Star Wars II
• Angry Birds Trilogy (zawierająca pierwsze trzy gry i wydana na konsole PlayStation 3, Nintendo 3DS i Xbox 360)
• Angry Birds Friends (dostępna dla użytkowników Facebooka, dostępna na platformy Android i iOS)
• Angry Birds Go!
• Angry Birds Chrome (zawierająca kilka epizodów z dwóch pierwszych gier i bonusowy epizod „chrome dimension”, dostępna dla użytkowników Google Chrome)
• Angry Birds Breakfast I
• Angry Birds Breakfast II
• Angry Birds Breakfast (wersja internetowa)
• Angry Birds Epic
• Angry Birds Stella
• Angry Birds Transformers
• Angry Birds Stella POP! (12 marca 2015)^[14]
• Angry Birds Fight! (30 kwietnia 2015)^[15]
• Angry Birds Under Pigstruction (16 czerwca 2015)[16]
  

Brzydkie Kaczątko

Brzydkie kaczątko (tytuł oryginalny: Den grimme Ælling) – baśń Hansa Christiana Andersena, wydana po raz pierwszy 11 listopada1843 r. w zbiorze Nye Eventyr. Første Bind. Første Samling. 1844. Następnie baśń wydano 18 grudnia 1849 (Eventyr. 1850.) i 15 grudnia 1862 (Eventyr og Historier. Første Bind. 1862.)^[1]. 

Zapowiedź odcinków

Poprzednie bajki to " Teletubisie", " Masza i Niedźwiedź ", " Dobranocny ogród ", " Stacyjkowo ", " Świnka Peppa ", " Myszka Mikki". Dzisiaj będziemy opisywać " Brzydkie Kaczątko ", " Angry Birds ".

Myszka Mikki

Myszka Miki (w oryginale Mickey Mouse) – fikcyjna postać z filmów animowanych, stworzona w studiu Walta Disneya, po odebraniu wytwórni Disneya praw do Królika Oswalda.

W większości przygód Mikiemu towarzyszy jego pies Pluto. Najlepszymi przyjaciółmi Myszki są Kaczor Donald (w komiksach rzadko się spotykają) oraz Goofy i Horacy.

Świnka Peppa

Świnka Peppa (ang. Peppa Pig, 2004) – brytyjski serial animowany, opowiadający codzienne życie antropomorficznej świnki Peppy. Serial skierowany głównie dla dzieci w wieku przedszkolnym, nadawany na kanale MiniMini oraz w środowej Wieczorynce w TVP1 (z innym dubbingiem) (w wakacje 2008). Od 15 lipca 2008 roku II seria w TVP1. 

Obsada[edytuj | edytuj kod]

• Jessica Earls – Świnka Peppa
• John Sparkes – Narrator
• Morwenna Banks – Mama Świnka/Madame Gazella
• Richard Ridings – Tata Świnka
• Oliver May i Alice May – George
• David Graham – Dziadek/Pan Zebra
• Frances White – Babcia
• David Rintoul – Dr Miś Brown/Dziadek Pies
• Bethan Lindsay (poprzednio Hazel Rudd) – Królik Rebecca
• Meg Hall – Owca Zuzia
• George Woolford – Pies Danny
• Harrison Oldroyd – Kucyk Pedro
• Sian Taylor – Zebra Zoe
• Julia Moss – Słonica Emily
• Eloise May – Świnka Chloé
• Zoe Baker – Królik Richard
• Emma Weston – Kotka Candy
• Sarah Anne Kennedy – Mama Królik/Pani Królik
• Andy Hamilton – Dr Słoń
• Johnny Butler - Słoń Edmund 
  

Zapowiedź odcinków

                 Dzisiaj będziemy opisywać bajki pt: " Świnka Peppa ", " Myszka Mikki". Poprzednie bajki to " Teletubisie", " Masza i Niedźwiedź ", " Dobranocny ogród ", " Stacyjkowo ".

Stacyjkowo

Stacyjkowo (ang. Chuggington, 2008) – brytyjski serial animowany, emitowany w Polsce na kanale MiniMini od 1 stycznia 2010 roku. Od18 marca 2011 roku serial jest nadawany w TVP1 w Wieczorynce. Serial został wyprodukowany przez brytyjskie studio Ludorum. Bajka przeznaczona jest dla dzieci w wieku 3-6 lat. 

Bohaterowie[edytuj | edytuj kod]

Lokomotywy[edytuj | edytuj kod]

• Wilson (ang. Wilson) – to wielofunkcyjna, czerwona lokomotywa spalinowa, zawsze pełna wiary w swoje siły z entuzjazmem podchodząca do wszelkich zadań. Jego zapał nie zawsze idzie w parze ze zdolnością utrzymania uwagi i dlatego musi jeszcze uczyć się uważnego słuchania instrukcji. Wilson opiera się na amerykańskiej lokomotywie spalinowej EMD F-unit.
• Koko (ang. Koko) – to nieustraszona elektryczna lokomotywa pasażerska. Kocha odkrycia, przygody i rywalizację w wyścigach. Chociaż często potrafi spowodować szkody to zawsze wie kiedy należy przeprosić. Koko opiera się na japońskiej lokomotywie elektrycznej Shinkansen.
• Bruno (ang. Brewster) – to spalinowa lokomotywa przeznaczona do przewozu ładunków. Pozostałe lokomotywy ruszają do akcji natychmiast gdy dostana zadanie, ale Bruno zawsze musi wcześniej zadać kilka pytań. Jest bardzo niezawodny i zawsze można na niego liczyć gdy pojawią się kłopoty. Bruno opiera się na brytyjskiej lokomotywie spalinowej BR Class 55 "Deltic".
• Stary Pit (ang. Old Puffer Pete) – to stara, czarna lokomotywa parowa, która nosi okulary. Jest najstarszą lokomotywą w Stacyjkowie. Często służy pomocą młodym lokomotywom ale czasem ma problemy z zapamiętywaniem imion. On i Olga są ostatnimi parowozami w Stacyjkowie. Stary Pit opiera się na amerykańskiej lokomotywie parowej DRG Class 62.
• Hektor (ang. Harrison) – to wielofunkcyjna lokomotywa spalinowa koloru fioletowego. Jest najszybszą lokomotywą w Stacyjkowie. Jest trochę zapatrzony w siebie, ale przed innymi udaje, że tak nie jest. Jeżeli z kimś rywalizuje, to tylko uczciwie. Hektor opiera się na amerykańskiej lokomotywie spalinowej UPR M-10003.
• Olga (ang. Olwin) – to stara, zielona lokomotywa parowa, która nosi okulary. Jest po Starym Picie najstarszą lokomotywą w Stacyjkowie. Opiera się na najszybszym parowozie świata, czyli brytyjskiej parowej LNER Class A4 "Mallard", ale nie posiada tendra, czyli wagonu na węgiel.
• Frostini (ang. Frostini) – to kremowa lokomotywa spalinowa. Jego zadaniem jest produkcja oraz rozwożenie lodów po Stacyjkowie. Lokomotywy często przerywają pracę by odwiedzić go pracującego w fabryce lodów. Frostini opiera się na włoskiej lokomotywie spalinowej Zephyr.
• Emilia (ang. Emery) – to biały wagon o napędzie spalinowym, którego zadaniem jest przewożenie pasażerów. Stale próbuje się wyróżniać wśród przyjaciół. To ona przewiozła po całym Stacyjkowie inspektora kolejowego, gdy ten przyjechał na inspekcję. Często mówi dziwne teksty. Jej prawe oko jest zielone, a lewe niebieskie. Emilia opiera się na brytyjskim wagonie o napędzie spalinowym Scarborough RT.
• Cezary (ang. Chatsworth) – to biała lokomotywa spalinowa, która zwykle wykonuje te same zadania co Hektor. Jest uprzejmy wobec innych. Ceni sobie ciszę i spokój. Jeżeli z kimś rywalizuje, to tylko uczciwie. Cezary opiera się na lokomotywie spalinowej Baldwin RF-16.
• Mtambo (ang. Mtambo) – to zielonkawa lokomotywa wożąca zwiedzających w ogrodzie zoologicznym. Jest wzorowany na Kenya Railways Class 87. Mtambo w języku suahiliznaczy 'maszyna, lokomotywa'^[1].
  

Dobranocny ogród

Dobranocny Ogród (ang. In the Night Garden) – serial telewizyjny nagrywany w technologii HD przeznaczony głównie dla dzieci w wieku 1-4 lat. Wyprodukowany przez firmę Ragdoll, twórców popularnej bajki Teletubisie. Polska premiera odbyła się 21 kwietnia 2008 w stacjiCBeebies. Serial wydany na DVD w odcinkach: A kto to, Psoty Upsy Daisy, Witaj Makko Pakko oraz Przygody Igipigla. Dobranocny ogród otrzymał nagrodę BAFTA Children’s Award 2007 dla najlepszego programu aktorskiego dla dzieci w wieku przedszkolnym^[1]. Do animacji serialu użyto najnowocześniejszej techniki komputerowej, ale i tradycyjnych metod, takich jak aktorskie stroje czy animacja poklatkowa. Serial jest najdroższą produkcją telewizyjną BBC dla dzieci – 100 epizodów wymaga ponad £14,5 milionowego budżetu^[2]. W telewizjiFokus TV bajka puszczana jest w oryginalnym języku (j.angielski).

Bohaterowie[edytuj | edytuj kod]

• Makka Pakka – biały bohater wyglądem przypominającym kamień. Po ogrodzie podróżuje ze swoim wózkiem, Ogg Poggiem. Jest mniejszy od Upsy Daisy i Igipigla. Ma na głowie najprawdopodobniej trzy kamienie. Nosi przy sobie trąbkę, dzięki której może komunikować innym mieszkańcom swoje przybycie. Jego ulubionym zajęciem jest mycie twarzy innym bohaterom. W tym celu nosi przy sobie gąbkę, fioletowe mydełko oraz suszarkę zwaną Af Af. Makka Pakka mieszka w domku z kamieni, znajdującym się za mostkiem, opodal magicznej karuzeli. Wydaje tylko dźwięki: „makka pakka”, „agga pang”, „mikka makka muu”, „ham dam” i „aff aff” . Jego przytulankami są kamienie. Do końca nieustalona jest płeć tej postaci, w narracji niejednokrotnie mówi się o „tej” Makka Pace.
• Igipigiel – bohater w kolorze niebieskim, przypominający nieco pluszowego misia. Jest kimś w rodzaju głównego bohatera, pojawiając się na początku i na końcu bajki, w postaci stałej klamry narracyjnej. Często przechadza się ze swoim czerwonym kocykiem. Jest wrażliwy na emocjonujące wieści – upada na ziemię, gdy dowiaduje się o czymś poważnym. Jest najlepszym przyjacielem Upsy Daisy. Igipigiel mieszka na łódce. NA okładce jednej z płyt jest nazywany "Igielpigiel".
• Upsy Daisy – jest bohaterką przypominającą dziewczynkę. Jej karnacja jest ciemniejsza, nawiązująca do barwy skóry Hindusów, Upsy Daisy jest najlepszą przyjaciółką Igipigla. Bardzo lubi śpiewać, dlatego często nosi przy sobie megafon. Jest ubrana w czerwoną sukienkę oraz pomarańczową bluzkę w kwiatki. Wydaje dźwięki: „upsy daisy” oraz „daisy doo”. Mieszka na przenośnym łóżku, wśród stokrotek.
• Tomblibusie – trzy stworki o imionach Ooo, Eee i Unn. Mieszkają w dużym, zielonym krzewie. Grają na instrumentach oraz często myją zęby. Ooo nosi brązowo-różowy strój, Eee różowo-żółty, a Uun czerwono-zielony. Tomblibusie wydają dźwięk: „tombliboo”.
• Pontipiny – malutkie stworki w czerwonych płaszczykach. Jest ich 10 – tata, mama, czterech synów i cztery córki. Mieszkają w domku-bliźniaku pod dębem. Ich sąsiadami są Wottingersi. Pontipiny często wychodzą na spacery. Tworzone są za pomocą animacji poklatkowej.
• Wottingersi – malutkie stworki w niebieskich płaszczykach. Jest ich 10 – tata, mama, czterech synów i cztery córki. Mieszkają w domku-bliźniaku pod dębem. Ich sąsiadami są Pontipiny. Wotingersi występują w bajce bardzo rzadko, z wyjątkiem końca przy karuzeli. Podobnie jak Pontipiny, tworzone są za pomocą animacji poklatkowej.
• Pinky-ponk – pojazd latający składający się ze świeczników oraz skrzydełek. Wyposażony jest w pokaźną gondolę oraz balkon. Często utyka na drzewie. Swoim wyglądem przypomina sterowiec.
• Ninky-nonk – pojazd przypominający pociąg. Przewozi bohaterów Dobranocnego ogrodu.
• Hahusie – pięć dużych maskotek. Poruszają się bardzo wolno. Pojawiają się w finałowej piosence, z rzadka uczestniczą w głównym wątki bajki.
• Titifery – ptaki latające w Dobranocnym Ogrodzie. Mają swoją pieśń która odśpiewywana jest w każdym odcinku. Wśród Titiferów można wyróżnić trzy dudki, tukana, czteryniebieskie wróble i dwa turaki białouche.

Zapowiedź odcinków

                                   Dzisiaj opisze 2 bajki " Dobranocny ogród " i " Stacyjkowo ".

                                Dwie poprzednie bajki to "Masza i Niedźwiedź" i "Teletubisie".